Zwolle – Hooggevoeligheid gewoon maken. Dat is de passie van Jaqueline Pama uit Olst. Tijdens de Inspiratieavond van dinsdagavond 25 juni aan de Ferdinand Bolstraat 25 in Zwolle geeft ze een voorlichting. Vijf andere professionals lichten vanuit hun eigen disciplines ook toe hoe je, door je gevoel ruimte te geven, dichter bij jezelf komt.
Hooggevoeligheid komt voort uit een gevoeliger zenuwstelsel. Wanneer een hooggevoelig persoon, ook wel high sensitive person (HSP) genoemd, teveel prikkels krijgt, raakt de hersenfunctie die zorgt voor orde en overzicht van slag. De persoon in kwestie is dan de draad kwijt. Pama worstelde van kinds af aan met haar gevoelige zenuwstelsel. Tegenwoordig past ze haar ervaringsdeskundigheid toe om anderen te helpen met hun hooggevoeligheid. Dat doet ze vanuit haar praktijk ‘Hooggevoelig heel gewoon’.
Volwassenen en kinderen die bij haar aankloppen, kampen met vergelijkbare klachten: plotse gedragsveranderingen, de behoefte voelen om te slaan of schreeuwen, problemen met inslapen, buikpijn of hoofdpijn, een ‘vol’ hoofd, vermoeidheid en verdrietige gevoelens. Tijdens de Inspiratieavond legt Pama uit wat hooggevoeligheid is en hoe je ermee kunt omgaan. “De eerste stap is begrijpen wat hooggevoeligheid is. Oefeningen geven vervolgens verlichting. Bovendien zijn er praktische oplossingen. Je werkplek afschermen bijvoorbeeld, als prikkels van collega’s je teveel zijn.”
Jaqueline is bij de Inspiratieavond op uitnodiging van de vijf professionals die deze avond met regelmaat organiseren. Allemaal geven ze een korte inleiding. Daarna kiezen de aanwezigen twee workshops, lezingen of demonstraties. Jaqueline vertelt over hooggevoeligheid (www.hooggevoeligheelgewoon.nl). Garbrand van den Berg van de bewustzijnstraining Avatar (www.avatarindrenthe.nl) doet met de deelnemers oefeningen die je bewustzijn versterken. Christine de Graaf (www.christinedegraaf.nl) werkt in haar praktijk met verschillende vormen van massages. Deze avond laat ze de deelnemers kennismaken met het effect van klankschalen.
Elly de Lezenne Coulander (www.shayana.nl) legt uit wat sjamanisme is en voor mensen kan betekenen. Frank Schut (www.wegnaareenheid.nl) laat de deelnemers ervaren wat oneness deeksha, energieoverdracht, inhoudt. Marleen van den Hout www.ikweetnietmeerwatikwil.nl) helpt mensen te leven en werken zoals ze echt willen. Inspiratieavond, dinsdag 25 juni, 19.30 – 22.00 uur. Startersbolwerk, Ferdinand Bolstraat 25 in Zwolle, 10 euro. Aanmelden: massage@christinedegraaf.nl, 0572-352236.
Dat is wel een redelijk summiere omschrijving van HSP. Het kan bijvoorbeeld ook heel positief zijn.
www . dream on dreamers . nl … …zweef…
@Zwollenaer er is een hoop gezweef om heen, maar dat neemt niet weg, dat de symptomen wel bestaan. Hoe je het dan ook noemt, er zijn mensen die er wel degelijk last van hebben. Het is iets waar je mee moet leren leven. Sommige mensen kunnen dat alleen, sommige halen de hulp van bovenstaande organisaties er bij. Andere stoppen de mensen vol met pillen. Dat laatste ben ik geen groot voorstander van.
En wat maakt het uit als er gezweef bij komt? Dat gedoe ook de hele tijd met beide poten op de grond…wat heb je daarnou aan….
Waarom hebben mensen een etiket nodig?
Je bent gewoon uniek en jezelf en we zijn gelukkig niet allemaal hetzelfde.
Het enige dat ik hierover kan zeggen, is dat men er veel geld aan wil verdienen.
Dat etiket helpt je om er mee te leren omgaan. Als je weet wat er met je aan de hand is (ongeveer), kun je ook makkelijker bepalen hoe je dat benadert.
Eens, Tanja. Er komt nog eens een moment dat je bijzonder bent wanneer je geen etiket hebt. Japser heeft gelijk dat veel mensen er blij mee zijn omdat ze eindelijk weten “wat ze hebben”. Vaak realiseren ze zich niet dat een etiket ook stigmatiserend werkt. En van officiële etiketten komt je nooit meer af. In latere situaties kun je er behorlijk last van krijgen. Universiteiten beginnen nu te te morren dat ze geen studenten willen met een dyslexie-etiket.
Ik ben het deels eens met tanja. Etiketten zijn soms te gemakkelijk en bijvoorbeeld adhd lijkt soms meer een kwaal van de docent en ouders dan van de kinderen. Zodra een kind ongelukkig wordt omdat zij niet aan de maatschappelijke verwachting kan voldoen, is het zaak om dieverwachting aan te passen. Medicatie vind ik dan ongepast. Toch,, wanneer en kind zelf ongelukkig lijkt te worden door de klachten an sich, is een benoeming ervan natuurlijk de eerste stap naar een oplossing.
Ik heb niet de indruk dat hooggevoeligheid een gemakkelijke term is, als in een etiketje. Je moet ermee om leren gaan en er is niet gemakkelijk even naar een pilletje te grijpen. Hooggevoeligheid zie ik meer als sterke mate van gevoeligheid dan als etiket.
Ik heb het idee dat HSP, HSS (High Sensation Seeker) en Nieuwe Tijdskinderen namen zijn voor dezelfde ‘eigenschappen’ als ADHD, ADD en aanverwanten. Het verschil zit hem in de ‘oplossing’. Bij die eerste groep zijn er zweef-instellingen die je kunnen leren om er mee om te gaan. De tweede groep wordt door de professionals onderdrukt met medicijnen. Zelfde symptomen, andere oplossing. En met die eerste groep heb je geen ‘last’ van het etiket, bij die tweede veel meer.
dezelfde kenmerken? Tussen ADHD en ADD zit al een wezenlijk verschil. de genoemde eigenschappen heb ik ook wel eens na een avondje stappen dus dat mag best wat meer wetenschappelijk onderbouwd worden. Ben benieuwd hoe vaak HSP voorkomt in arme landen.
En als een kind niet aan de maatschappelijke verwachting voldoet moet die verwachting aangepast worden? En als dat wel lukt met medicatie dan? makkelijk naar een pilletje grijpen? Ik heb kinderen gezien met ADHD en die functioneren niet zonder medicatie.
De maatschappij is helaas niet meer ingericht voor mensen die extra hulp nodig hebben.
Ik trek het in het brede John. Dus nee, het is niet allemaal hetzelfde. Maar alle nieuwerwetse aandoeningen, zijn op twee, nee wacht, drie manieren te verklaren, de zweef manier (HSP, Nieuwetijd, etc.), de pillenmanier (ADHD, ADD, PDD-NOS, etc.) of aanstelleritis (ben ik geen voorstander van).
En wat ik soms heb door mijn HSP heb jij niet na een avondje stappen. Jij krijgt daar niet een groot empathisch vermogen van. Jij gaat je niet enorm verschrikkelijk klote voelen op bepaalde plekken. Jij kan niet dan ineens bepaalde geluiden niet meer aanhoren.
1ste john, ja ik vind dat de verwachting dan aangepast moet worden. Onze verwachtingen van kinderen zijn in toenemende mate onnatuurlijk waardoor er in toenemende mate kinderen metgedragsproblemen komen. Van kinderen wordt verwacht dat ze om moeten gaan met twee werkende ouders, met kinderdagopvang, met heel veel prikkels van telefoon, internet en tv. Daarnaast zijn ze continu blootgesteld aan stralingen van apparatuur die bewezen invloed heeft. Wanneer sommige kinderen een baalde neurlogische afstand hebben tot de gemiddelde eenheidsworst, kan dit al teveel zijn. Maar nu moeten deze kinderen ongezonde medicatie slikken om hun karakter zodanig te veranderen dat zij aan andermans verwachtingen kunnen voldoen? Laten wij maar eens wat meer stilstaan. Bij wat onze luxe en technologischeontwikkelingen voor lange termijnsgevolgen hebben, in plaats van de mens te veranderen naar ons technologisch ideaal.
Bewezen invloed van stralingen van apparatuur? Zo ‘bewezen’ is dat volgens mij nog helemaal niet.
Kinderen met ADHD kunnen zichzelf enorm in de weg zitten. Ik vind medicatie dan echt geen overbodige luxe.
Wat betreft HSP, ik heb er mijn twijfels bij. De talrijke symptomen die worden genoemd doen mij meer denken aan (het is al gezegd) ADHD, ADD (ja, verschillend maar kijk de lijstjes symptomen van HSP er maar op na, je wordt juist heel druk of juist heel rustig….)
Meer last van drukte? Heb ik ook als ik gestrest ben. Verscherpte zintuigen, meer horen? Dat kan een direct gevolg zijn van stress; gewoon een oerinstinct. Stress betekent klaar om te vechten of te vluchten.
Het enige waar ik wel duidelijk meer vertrouwen in heb, dat zijn de ‘sociale antennes’ die inlevingsvermogen oproepen. Maar verder?…
Voor de gein heb ik eens wat van die testen ingevuld van HSP. En jawel, grote kans dat ik HSP heb. Ik heb daar zelf mijn ernstige twijfels bij.
Wfvn, dat is wel bewezen. Of de wetenschap het al begrijpt, dat is een tweede. Ik heb het niet over kinderen die zochzelf in de weg zitten, dat vat ook te lezen in mijn reactie. Ik denk echter wel datdeze kinderen maar een klein deel vormen van de gediagnosticeerden.
Mwah, karakter veranderen door medicatie?
Nou dat is niet zo erg hoor als ze hierdoor beter mee kunnen komen op school. Makkelijker contact maken met vriendjes en zo meer succeservaringen op doen? of Zie jij ze liever verzuipen in hun overprikkeling en keer op keer falen op alle gebieden? Hoe denk je dan dat hun karakter zich vormt en hun persoonlijkheid?
@Mul doe maar eens een linkje dan, naar dat wetenschappelijk bewijs. Ik ben het (na veel en lang zoeken) nog niet tegen gekomen.
Volgens mij kun je die zelf prima zoeken japser.
1stejohn, wel degelijk. Als zombies erbij zitten, andere gevoelens hebben, etc zijn wel degelijk veranderingen in hun karakter. Nee ik wil ze niet laten verzuipen, daarom wil ikzien dat het zwembad geschikt wordt gemaakt. Ik wil ze geen anabolen geven om te zwemmen.
Japser, adhd straling mobieltjes. Kan nietlinken op ipad;)
http://www.life-maxx.nl/47/nieuws/enorme_toename_kinderen_met_adhd_door_invloed_straling.html/
“Dit kan ook mogelijk verband houden”
Enzymen, buiten het lichaam, uit een aal gehaald. Dat is niet echt bewijs he.
Oh en die Life-Maxx site maakt reclame voor stralingsvrije DRAADLOZE telefoons. Come on!
Tja, medicatie moet een hulpmiddel zijn. Als een zombie er bij zitten betekent niet dat een kind kan meedoen en mist de medicatie zijn doel. Andere gevoelens hebben? Inzicht in gevoel is voor iemand met een stoornis erg lastig om te herkennen. Van zowel zichzelf als van een ander dus wat bedoel je met andere gevoelens hebben? Als ze meer rust in hun hoofd krijgen door medicatie en hierdoor de situatie beter kunnen begrijpen zal dat ook een gevoel op kunnen roepen.
Het zwembad geschikt maken is een mooi streven, maar geen realiteit helaas. Het huidige individualisme zorgt voor een grote uitsluiting van een kwetsbare doelgroep die overvraagt wordt dus dat ben ik wel met je eens mocht je dit ook bedoelen.
Japser, ikvind wel dat je je eenbeetje blind staart op 1 onderdeel van wat ik schreef over de verwachtingen van kinderen. Maar goed, antwoord opje vraag: er is wel degelijk bewijs voor wat ik aangaf dat het doet: invloed hebben. Met een beetje inzicht van de werking van materie, kun al weten welke invloed dit op het brein heeft. Zeker als je ervaringen van mensen erbij optelt. Vandaar ook mijn uitspraak dat begrip ervan door de wetenschap hier nog los van staat. Daarbij, elke wetenschap over producten die jij denkt te kennen is een interpretatie. Wetenschap wordt nueenmaal door bepaalde instanties betaald en er zit dus vaak een belang achter. Het is er daarnaast ook maar een voorbeeld van want er is veel meer te vinden.
1stejohn, neerslachtigheid en een onbestemd gevoel kan ook door deze medicatie komen. Inzicht hebben in gevoel is natuurlijk mooi, maar is niet iets wat door medicatie verkregen wordt, door therapie wellicht.
Met rust in hethoofd kan een kind geholpen zijn, ook door medicatie. Maar wat mij betreft zit daarbinnen nog een belangrijkverschil: is er rust nodig omdat het kind van nature druk in het hoofd is, of is er rust nodig omdat het kind de prikkels en verwachting van de maatschappij niet kan bolwerken? In het eerste geval is medicatie wellicht een oplossing, in het tweede geval krijgt het kind de kans niet om te zien wie ze is. Medicatie is er dan slechts op gericht haar te transformeren naar een maatschappelijk wenselijk en rendabel persoon. Dat is dan wat mij betreft een zwaktebod van een maatschappij die niet haar verantwoordelijkheid te nemen om zichzelf zo in te richten dat kinderen kunnen zijn wie ze zijn.
Het zwembad aanpassen is momenteel geen realiteit, dat klopt. Maar de realiteit van de toekomst wordt bepaald door de keuzes die wij nu maken. 🙂
De normen voor aandoeningen als dyslexie, ADHD, Asperger, PDDNOS, zijn erg ruim, zoals psychiaters die een de normstelling hebben meegewerkt zelf nu vaststellen. Er vallen teveel mensen onder. Daar komt bij dat degenen die de diagnoses stellen niet altijd even bekwaam daar in zijn.
Daar mag weleens paal en perk aan worden gesteld. Er zijn mensen die echt niet functioneren zonder medicijnen of gedragsaanpak. Er zijn er ook genoeg bij wie je kunt betwijfelen of de kwaal ernstig genoeg is voor zo’n aanpak. De medicijnen voor ADHD zijn niet risicoloos. Het effect op termijn is nog onbekend.
Soms is er ook sprake van ‘ziektewinst’: met een dyslexie-aantekening krijgt een leerling extra tijd voor de toetsen. Wie zegt mij dat de andere kinderen ook niet beter zouden scoren met extra tijd?
En ‘hooggevoeligheid’, sorry maar dat komt op mij als een zweverige modeziekte over. Ieder mens is anders. Sommigen hebben eerder last van licht, anderen van geluid. Daar hoeft toch geen etiket op?