Zwolle – De politierechter heeft vrijdag Martin W. (53) uit Zwolle bij verstek veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden. Hij werd schuldig bevonden aan het doden van zijn hond Level op 31 mei 2021.
W. bond de voorpoten van de American Staffordshire Terriër aan elkaar en gooide het weerloze dier vervolgens in het Zwolle-IJsselkanaal. De hond kwam door verdrinking om het leven. Alex van E., een 37-jarige plaatsgenoot, kreeg een voorwaardelijke taakstraf van twintig uur met een proeftijd van twee jaar opgelegd. Hij was erbij toen W. de hond vastbond en in het water duwde.
Op 31 mei 2021 besluit Martin W. om zijn hond Level uit te laten. Alex van E., een goede vriend van hem, wandelt mee. Van E. merkt dat er veel verder wordt gelopen dan normaal het geval is. Hij weet dat W. van de hond af wil. Zo heeft W. al gebeld met de dierenambulance, een boer en het dierenasiel. Die willen de hond niet hebben. Van E. had ook al aangeboden om de hond over te nemen. W. weigerde dit omdat hij van mening was dat Van E. niet in staat was om voor een hond te zorgen. Als de mannen met de hond aankomen bij het Zwolle-IJsselkanaal, begint het Van E. te dagen wat er gaat gebeuren. “Hij haalde een tie-wrap uit zijn scootmobiel, bond de armpjes bij elkaar en duwde hem het water in,” verklaart Van E.
Veel was er niet mis met Level. Volgens de officier van justitie gromde de hond soms. Van E. zegt in de rechtbank hetzelfde. “Er zat geen kwaad in de hond of zo.” De rechter wil weten van Van E. waarom hij erbij stond te kijken en niet ingreep. “Ik was bang voor hem, hij is veel groter en sterker,” zegt Van E. over W. “Hij slaat me zo tot moes.” Hij stelt verder dat hij later niet in het water kon springen. “Het is een hoge walkant van zeker anderhalve meter, het is er allemaal industrie en er varen grote schepen,” aldus Van E. “De hond was ook gelijk weg dus ik was toch al te laat.”
Enkele dagen later, op 3 juni, wordt het kadaver van Level gevonden. Als snel ontstaat er grote maatschappelijke onrust. Op social media circuleert ten onrechte de naam van iemand die niets met het misdrijf te maken heeft.
W. wordt pas later aangehouden en zegt tijdens verhoor bij de politie dat hij niets te maken heeft met de dood van de hond. Hij schuift de schuld af op een boer aan wie hij de hond zou hebben gegeven. De politie zet veel mankracht in om de zaak verder uit te zoeken. Er blijkt niets waar te zijn van de beweringen van W. Na een cruciale tip komen W. en Van E. in beeld als verdachten.
In de telefoon van W. ontdekt de politie dat een dag voor de hond in het water werd gegooid, is gebeld met het dierenasiel. Later wordt in een politiebusje ook een gesprek tussen W. en Van E. opgenomen. W. zegt dan tegen zijn vriend dat hij de schuld op zich heeft genomen. De rechter wil weten of Van E. nog steeds bevriend is met W. “Nee, ik loop zijn huis voorbij en zal hem nooit vergeven wat hij gedaan heeft.”
De rechter concludeert uit het dossier dat beide Zwollenaren goede bekenden zijn van politie en justitie. Op het strafblad van W. prijkt ook een levensdelict uit 2000. De reclassering heeft aangegeven dat W. momenteel nog een taakstraf uitvoert en dat dit moeizaam verloopt. Van E. is dakloos en kampt met veel problemen waaronder een alcoholverslaving. Tegen hem lopen nog een aantal strafzaken en er zijn stappen gezet om hem te behandelen voor zijn verslaving.
“Het was bij de beesten af,” zegt de officier van justitie als hij begint met zijn pleidooi. Hij onderstreept dat het misdrijf zorgde voor grote maatschappelijke onrust. “Er ontstond zelfs een hetze op social media tegen de verkeerde persoon.” Het misdrijf schokte ook de officier. Het strafblad van W. en dat hij de politie op het verkeerde been zette spreken ook niet in zijn voordeel. Het OM eist dan ook een onvoorwaardelijk gevangenisstraf van zes maanden. De rol van Van E. is volgens de aanklager kleiner, hij werkte niet actief mee aan het doden van Level. Desondanks eist de officier een celstraf van twee maanden omdat Van E. niets deed toen het dier om het leven werd gebracht.
Caroline Pronk, de advocaat van Van E., is het daar niet mee eens. Zij stelt dat er sprake was van overmacht. Haar cliënt was fysiek en mentaal niet opgewassen om iets te ondernemen tegen W. De raadsvrouw meent dat Van E. wel iets gedaan heeft om de dood van Level te voorkomen. “Hij heeft aangeboden om de hond over te nemen. W. weigerde hem de hond te geven. Hij gooide het dier nog liever de plomp in.” Ze is het niet eens met de officier, die stelt dat Van E. het water in had kunnen gaan om te proberen de hond van de verdrinkingsdood te redden. “De beste stuurlui staan aan wal,” zegt de advocate. “Op die plek het water in springen is niet zonder gevaar. Je kan je nek of benen breken.”
De officier bepleitte dat de hond overdag in het water is gegooid en het water warm genoeg was voor een reddingspoging. Ook dat is te kort door de bocht volgens Pronk. “Je moet wel weer uit het water kunnen komen.” Volgens het politierapport is de walkant zo’n anderhalve meter hoog. Ondoenlijk voor Van E. aldus de advocaat. “Zo sportief is mijn cliënt ook weer niet.”
De rechter heeft niet veel woorden nodig om W. schuldig te bevinden aan het doden van Level. “Het is onnoemelijk wreed,” aldus de rechter. Dit omdat het volgens haar geen simpele opgave is om de poten van een grote, sterke en bovenal gezonde hond bij elkaar te binden. Volgens haar lukt zoiets alleen als het dier W. onvoorwaardelijk vertrouwt en het daarom toelaat. Ze vindt dan ook dat een onvoorwaardelijke celstraf van zes maanden gepast is.
Van E. wordt ook schuldig bevonden voor zijn aandeel. “Op het moment dat de hond met beide poten was vastgebonden, was het hulpbehoevend. Van E. had toen iets moeten doen.” De rechter legt Alex van E. een voorwaardelijke taakstraf op van twintig uur. Dit met een proeftijd van twee jaar.
