Zwolle – De internationaal vermaarde Zwolse live painter Tali Farchi trad zondagmiddag op bij kunstenaarsvereniging Palet aan de Rhijnvis Feithlaan. Zij ontving twee al even eigenzinnige Amsterdamse jazzmuzikanten, die beide naam hebben gemaakt in de geïmproviseerde muziek: bassist Wilbert de Joode en pianist Cor Fuhler.
Farchi tourde de afgelopen periode over verschillende plaatsen in de wereld. Recent volbracht ze een tournee door Canada en Amerika. De Joode en Fuhler speelden op en met hun instrumenten, Farchi speelde met verf en met beelden – en bij alle drie spatte het speelplezier ervan af in een stroom van kleuren en klanken waarop het publiek werd meegevoerd naar plaatsen waar geen mens ooit geweest is… ook het trio De Joode, Fuhler en Farchi niet!
De voorstelling was een ontmoeting tussen jazzmuzikanten en beeldende kunst (Tali Farchi). Zo ontstond een dialoog tussen de twee disciplines, die zich ontwikkelde zoals in het echte leven, van gesprek naar discussie, tot ruzie die weer wordt bijgelegd. Het resultaat was een speels, gepassioneerd en soms intiem duet op muziek.
Zal wel een “acquired taste” zijn… ik vind het er allemaal nogal zweverig uitzien…
Misschien iets voor festival Zwart? ;D
Heren, Tali Farchi kan meer hoor, kijk maar op de site van PALET!
Zoals Youp van het Hek ooit heel mooi zei:”Als er ERGENS over te twisten valt is het smaak!”
Is prima dat ze meer kan hoor. Misschien had ik er bij moeten zijn, maar als ik de plaatjes zo zie:
-Een redelijk select gezelschap
-Een cellist die op zeer vreemde wijze over zijn cello hangt
-Een kunstenaris die wijdbeens met twee penselen tegelijk schildert
-De 4e foto…is dat het eind resultaat of het palet dat ze gebruikt heeft?
Ik word er in ieder geval helemaal kriegel van! Maar ieder zijn/haar ding natuurlijk.
Even ter info, youp is gisteren opgenomen in het ziekenhuis
@Plantje: aan dat ‘palet’ te zien, wat volgens mij geen palet is maar het resultaat, werd zij aardig kriegel van de muziek ofzo. Tenminste, meer kan ik als (vermeend) cultuurbarbaar niet opmaken uit dat kriegelige geklieder.
/WFVN snapt dat soort kunst ook niet
Leuk dat commentaar. Een momentopname van een experimenterende bassist (ja Plantje, geen cello!!). Commentaar op een kunstenares in volle actie. Het ging om de intereractie tussen kunstenaar en muziek.
Alleen als je er bij geweest bent mag je commentaar geven. Komt op mij over als commentaar op een zanger die toevallig op de foto zijn ogen dicht heeft: “Kan hij zijn publiek niet aankijken als hij zingt????”
Ik las inderdaad bassist, maar het ziet er voor mij toch echt uit als een cello. (Ik had er eerst ook al bassis staan, maar zou verwachten dat ik daar commentaar op zou krijgen.) Dit is toch bijzonder klein voor een bas of niet dan?
Bah bah wat flauw!
In de momentopname zie je de kunstenares inderdaad met twee penselen tegelijk schilderen. Ik ben het met je eens dat dat een momentopname is, maar dan mag ik er toch wel van vinden wat ik er van vind? En de foto is toch niet anders dan dat ze is?
Maar goed…schijnbaar mag je van bepaalde mensen sommige dingen niet vinden. Ik vind het erg vreemd dat jullie je wel willen identificeren met deze vrije vorm van kunst, maar iemand anders niet mag zeggen dat het zijn smaak niet is.
Maar goed enlighten me…en daar brengen we het ook weer wat mee on topic: hoe was de ervaring? Wat spreekt je zo aan in deze vorm van kunst? Wat is de toegevoegde waarde van live schilderen ten opzichte van niet live schilderen?
Overigens zie ik dat ik een tamelijk slordige tikfout heb gemaakt! Kunstenaris moet natuurlijk kunstenares zijn!
Bij gebrek aan kennis ben ik even aan het googlen geweest op Wiki. En ook ik kom daarmee (voor zover de gegevens kloppen uiteraard) uit op een Cello. Qua afmeting kan het beide zijn volgens mij. Maar de bovenkant van de klankkast loopt ‘horizontaal’; heeft geen afhangende ‘schouders’:
Maar goed, offtopic verder.
Over kunst en twisten. Ik meende altijd dat kunstenaars een stuk gevoel omzetten in een uiterlijk vertoon op welke manier dan ook. Of het nou in dans, schilderij, geboetseerde klei of wat dan ook is, het zou iets moeten uitstralen van wat de kunstenaar op dat moment voor ogen had of voelde.
Ik zal dan misschien cultuurbarbaarderig zijn (en dat zal vast zo zijn) maar ook op mij komt het geheel nogal zweverig over (zoals de kunstwereld dat wel vaker doet). Mijn hersenen zullen wel op een andere manier werken. Maar als het om kunst gaat, geef mij maar een ‘eenvoudige’ foto van Ank ofzo. Of muziek wat goed in elkaar zit, waar ik kippevel (‘Up where we belong’ bijvoorbeeld) van krijg. Voor mij is dà t kunst. Soms komt er uit de abstractere kunstwereld ook wel iets wat mij aanspreekt zoals destijds die koperen onderzeeër. Maar wederom iets met meer vorm. Maar doorgaans kan ik niet warm of koud worden van moderne kunst.
Het mag ook nog best abstract zijn. Wij hebben een zeefdruk van Herman Brood hangen. En daarnaast hebben we ook nog een schilderij hangen waar geen enkele “herkenbare vorm” in zit; we vinden het gewoon mooi!
En WFvN: zelf rij je ook in een kunstzinnige ligfiets. Dus het lijkt me dat het wat jou betreft ook niet allemaal natuurgetrouwe kopieën van een foto hoeven te zijn.
Maar dat neemt niet weg, dat ik het bovenstaande inderdaad zweverig vind. De één zal zeggen dat ik er dan nog niet klaar voor ben, de ander begrijpt me en vindt het ook maar een vage bedoening. Ieder zo zijn ding, maar ik word heeeeeelemaal kriegel van uitspraken als:”Als je er niet bij was mag je er niets van vinden”
Ik niet eigenlijk. Als ik de foto’s zie moet ik er ook niet aan denken om er bij geweest te zijn, maar jij serveert iets af waar je niet bij bent geweest. Logisch dat daar dan ook weer commentaar opkomt. Iedereen mag natuurlijk commentaar geven op iets waar hij niet bij was, maar erg gefundeerd is dat natuurlijk niet.
Op basis van jouw reacties concludeer ik dat hij een vooringenomen iemand bent, maar die conclusie slaat ook nergens op, want verder ken ik je niet.
Als iedereen toch te lui is om even te zoeken dan zal ik het doen!
http://www.hetpaletzwolle.nl/kunstenaars/talivanderwouden/werktali.htm
Dat klopt helemaal!
Als iemand die conclusie trekt uit de reacties die ik hier heb gegeven betwijfel ik of de reacties wel geheel gelezen zijn.
Daar heb je wel een punt 😉
Er zitten zeker mooie werken tussen! (En inderdaad ze kan ook echt wel wat anders!)
Ik wil wel graag op verzoek van admins deze discussie ook over het bericht laten gaan. En dan zeg ik:”Live painting vind ik een raar iets”. En lijkt mij dat ik dat ook prima mag vinden op basis van wat ik hier lees en zie.
wat een geklieder>:(
Zo aan het resultaat te zien vond zij het ook geen leuke muziek.
Ik vind dat je ten allen tijde commentaar mag geven, als je je mening geeft is dat ook commentaar! Wij zijn zitten met z’n allen niet in Afghanistan maar toch hebben we er commentaar op aan de hand van televisiebeelden en foto’s in de krant.
Op basis van de foto’s en t verhaaltje wat er bij staat, vind ik het ook maar zweverig en wazig ook eerlijk te zijn.
De foto is mooi Harry maar dat schilderij(1 na laatste foto) had je zelf wel kunnen maken.
Pfff vol typfouten, mijn excusus ervoor.
het ligt er ook aan op wat voor een manier je je commentaar brengt en dat is via internet heel moeilijk.
Maar goed: nog altijd heb ik weinig gehoord van mensen die er bij waren. Hoe was het dan? Wat begrijpen we hier verkeerd?
zo kun je ook schilderen op muziek : http://www.youtube.com/watch?v=OIJtKxdRQzY
Wow! Dat is wel heel erg cool!
@Plantje:
Niet de voorstelling uit het bericht maar wel een voorstelling met muziek, schilderen ?n dans:
Van haar website[/url]
Nog altijd iets waar ik niet warm voor kan draaien maar het geeft wellicht wat meer een idee? (Ik vraag dit aan mensen die bij het gebeuren uit het bericht zijn geweest)
Verder heb ik ook wat verschillende werken (ook van andere artiesten) bekeken. En ook zie er best fraaie dingen bij maar ook dingen waarvan ik absoluut niet zou weten wat ik erin moet zien, erbij zou moeten voelen, etc.
En wat mag dit kunstwerk wel niet kosten? ik kan er niets van maken. ooit eens een keer een prachtige zeefdruk gekocht van een huilend zigeunermeisje voor een paar jallie, waar ik nog steeds met ontroering naar kan kijken.
Dank voor de link WFvN!
Nu heb ik ook wat korte bewegende beelden gezien. Dus van
is eigenlijk niet meer echt sprake.
Tenslotte zie ik me alleen maar bevestigd in deze twee punten:
Met name van het eerste punt dacht ik nog dat het inderdaad een ongelukkig geschoten foto zou kunnen zijn, maar in het filmpje zie ik duidelijk dat het (in ieder geval soms) haar stijl is.
Nu wil ik de ogen niet sluiten voor ander werk van haar waar mensen me hier op gewezen hebben. Dat laat duidelijk zien, dat ze wel degelijk in staat is mooie (in mijn ogen) stukjes kunst op te leveren. Ik kan dan niet begrijpen waarom je als kunstenaar iets zou opleveren wat je ook voor elkaar krijgt als je een aap even los laat op een schilderdoek.
Ik weet dat het allemaal erg persoonlijk is hoor…maar dat zijn gewoon de dingen die ik me dan afvraag.
Dat wijdbeens Plnatje dat doet et em of niet? ik zou zeggen niet relevant! Vol passie en vuur!
Nee, zusenzo, tuurlijk doet dat het ‘m niet. Als dat de manier is waarop iemand het beste kan werken…prima!
In de link die Appie geeft zie je ook iemand vol passie en vuur werken op muziek. Maar kijk eens wat er aan het einde staat! Dat is ook niet misselijk!
Het zal wel aan mij liggen hoor, maar wat jij “vol passie en vuur” noemt komt op mij over als “ongecontroleerd kliederen”. Ik denk dat DAT het hem vooral doet: controle. De link die Appie gaf laat iemand zien die ogenschijnlijk ook ongecontroleerd te werk gaat, maar uiteindelijk de boel zeer goed onder controle heeft!
En als ik hier naar het eindresultaat kijk vraag ik me af wat het verschil is tussen “vol passie en vuur” dit werk opleveren of een aapje vol enthousiasme een doek vol laten kliederen. Of bij wijze van spreken een kind wat met verf te laten spelen. Een kind vind dat ook hartstikke leuk, zal het zeker met veel enthousiasme en met plezier doen.
Nou, vertel mij dan maar waarom het werk van een kind afgedaan wordt als kliederwerk en het doek van mevrouw Farchi voor x euro verkocht kan worden.
Ik was er wel bij, en zweverig was het zeker niet. Daarvoor is het veel te veel actie en passie. Kom eens zelf kijken, soms schildert ze met muziek en een danser. Dat is zo leuk om te zien dat het schilderij er niet meer toe doet.
Leuk dat er nog iemand reageert die er bij was en dit wel weet te waarderen.
Ik begrijp dat het proces belangrijker is dan de uiteindelijke uitkomst.
Hier zien we maar weer dat smaken verschillen. Bij beeldende kunst denk ik er namelijk in ieder geval nog niet zo over. Maar nogmaals: ieder zijn ding! 😉