Zwolle – De SP in Zwolle heeft bij de woningbouwcorporaties aandacht gevraagd voor de urgente woningzoekers in Zwolle. De hulpdienst van de SP Zwolle wordt regelmatig geconfronteerd met de problemen van mensen die urgent een woning nodig hebben. Enkelen van hen verkeren (of hebben verkeerd) in een schrijnende situatie.
SP: "Over het algemeen worden deze woningzoekenden door de woningbouwcorporaties verzocht om vooral in de zogenaamde spoedmodule van het woonruimteverdeelsysteem te blijven reageren. Onlangs bleek uit een evaluatie van het systeem dat 70% van de mensen die een spoedwoning toegewezen hebben gekregen, deze hebben geweigerd. Hierdoor vallen mensen die wel aangewezen zijn op een spoedwoning buiten de boot." SP-afdelingsvoorzitter Koen van Baal: ‘De verdeling van de huurwoningen in Zwolle baren ons grote zorgen. Met de invoering van het nieuwe systeem is de urgentieregeling komen te vervallen, maar de urgente woningzoeker bestaat natuurlijk nog steeds. De SP is van mening dat de spelregels van de spoedmodule onvoldoende recht doen aan de soms schrijnende situaties van urgent woningzoekenden. Zij zijn kanshebbers in een systeem geworden dat voor de één voordelig uitvalt en voor de ander niet, ongeacht de problemen die er spelen. De SP is blij dat de spoedmodule wordt geoptimaliseerd, maar hoort graag concreet hoe deze blinde vlek uit het systeem wordt gehaald.’
De partij heeft een brief gestuurd naar de zogenaamde Stuurgroep Woonruimteverdeling waarin de woningbouwverenigingen vertegenwoordigd zijn. De SP wil onder andere weten of de woningbouwverenigingen onderkennen dat de spoedmodule niet aan de gewenste eisen voldoet en wat zij gaan doen om de positie van deze groep woningzoekenden te verbeteren.
Brief SP:
Zwolle, 11 maart 2012
Beste leden van de Stuurgroep Woonruimteverdeling (vertegenwoordigers van de woningbouwcoöperaties Deltawonen, Openbaar Belang en SWZ in Zwolle),
In mei 2011 is het nieuwe woonruimteverdeelsysteem ingevoerd in Zwolle en Kampen. Zeer recent zijn de eerste cijfers over het functioneren van dit systeem bekend geworden. Daarbij is duidelijk geworden dat met name het functioneren van de spoedmodule, bedoeld voor urgente woningzoekers, ‘geoptimaliseerd’ dient te worden.
De hulpdienst van de SP Zwolle wordt regelmatig geconfronteerd met de problemen van urgente woningzoekers. Enkelen van hen verkeren (of hebben verkeerd) in een schrijnende situatie. Mensen, omringd door vele hulp/zorgverleners en hun instanties, die stuk voor stuk vanuit hun deskundigheid de woningbouwcoöperaties verzoeken met spoed te bemiddelen naar een woning. Doorgaans is de reactie dan begrijpend, dat wil zeggen dat de problemen onderkend worden maar dat er helaas voor de betrokkenen geen andere weg is dan vooral te blijven reageren in de spoedmodule.
Formeel is deze reactie misschien juist, omdat met de invoering van het systeem de urgentieregeling van voorheen inderdaad is komen te vervallen. Alleen, met het vervallen van deze regeling is het verschijnsel “zeer urgente woningzoeker” niet uit de wereld geholpen, ervaart onze Hulpdienst. Het is ook deze, onzes inziens blinde vlek in het woonruimteverdeelsysteem, die ons grote zorgen baart.
Door simpel en alleen te (blijven) reageren in de spoedmodule worden problemen of noodsituaties van woningzoekenden niet altijd zichtbaar, laat staan dat er op korte termijn, dat wil zeggen binnen enkele weken tot maanden, een oplossing te verwachten is. Alhoewel een urgent woningzoekende, door veel en consequent te reageren in de spoedmodule, zijn/haar kansen om snel aan woonruimte te komen kan vergroten geeft dit op zich geen enkele garantie dat er ook snel een woning beschikbaar komt, omdat toewijzing uiteindelijk door middel van loting plaatsvindt.
De SP is van mening dat de spelregels van de spoedmodule onvoldoende recht doen aan de soms schrijnende situaties van urgent woningzoekenden. Zij zijn kanshebbers in een systeem geworden dat voor de één voordelig uitvalt en voor de ander niet, ongeacht de problemen die er spelen. Daarnaast worden de eigen inspanningen van een urgent woningzoekende om aan woonruimte te komen in dit systeem onvoldoende beloond. Wij komen dan ook tot de volgende vragen.
1. Is de positie van zeer urgent woningzoekenden in het nieuwe woonruimteverdeelsysteem door de Stuurgroep geëvalueerd en wat zijn de cijfers hieromtrent?
2. Zijn/worden ervaringen van urgent woningzoekenden zélf en derden, bijvoorbeeld hulpverleners en instanties, meegewogen in deze evaluatie?
3. Onderkent de Stuurgroep dat er woningzoekenden zijn die in een dergelijke (acute) noodsituatie verkeren dat reageren in de spoedmodule geen afdoende, dat wil zeggen snelle en gegarandeerde oplossingen biedt?
4. Gaat de Stuurgroep iets ondernemen om de positie van dergelijke woningzoekenden te verbeteren en zo ja, wat?
Wij hopen van u een spoedig antwoord op onze vragen te ontvangen, namens de SP in Zwolle;
Met vriendelijke groet,
Koen van Baal
Afdelingsvoorzitter SP Zwolle
Ik ben één van de casus waarover Koen van Baal in deze brief spreekt.
Hulpverleners die mijn woonurgentie erkennen sturen mij van de één na de andere hulpverlener die mij vervolgens weer terugsturen…”Ja, mevrouw, wij zien en erkennen uw woonurgentie, maar doordat er geen urgentiebemiddeling meer is in Zwolle mogen wij niks voor u doen. Wij worden anders op on ze vingers getikt! Wij kunnen alleen een brief schrijven waarin wij uw situatie beschrijven en onze professionele oordeel over geven, maar verder kunnen wij niks doen.”
Samen met duidelijk uitleg hoe mijn woonsituatie verslechterd stuur ik vervolgens brieven naar de stuurgroep en de drie grote woningbouwverenigingen hier in Zwolle met de motivatie van Jeugdzorg, huisarts, GGZ, school van mijn zoon, therapeut…
Woningbouw die zegt: “Ja, mevrouw wij onderkennen uw situatie en raden u aan te reageren op zowel wens- als spoedmodule…Hulpverleners mogen ons echter nog steeds signalen doorgeven van urgente situaties en wij zullen daar naar luisteren.”
Hmm, als iedereen zoveel begrip heeft voor mijn woonurgentie, hoe komt het dan toch dat ik nog steeds niet met mijn kinderen de WMO-woning van hun stiefvader kan verlaten voor een eigen thuis, want nu zijn wij vluchtelingen in een woon-slaapkamer.