Misdiagnoses bij hoogbegaafdheid

Zwolle – Dinsdag 5 februari zijn drs. Frank de Mink en Truus van der Kaaij van MOOIBegaafd op uitnodiging van de Bibliotheek Zwolle en Pharos te gast in de Statenzaal. Zij houden een inleiding over misdiagnoses bij hoogbegaafden en de verstrekkende gevolgen daarvan.

Gedrag van hoogbegaafden lijkt op symptomen van AD(H)D en Asperger. Niet altijd is dit bekend binnen de GGZ, waardoor er nogal eens verkeerde diagnoses gesteld worden. Hierdoor kan talent lang verborgen blijven. Deze tragedie is schadelijk voor kinderen, ouders, school en samenleving: sommige van de knapste, meest creatieve en onafhankelijke kinderen en volwassenen menen een ongeneeslijke ziekte te hebben. Ze worden behandeld en krijgen medicijnen voor een hersenziekte die ze niet hebben. Dit werkt stigmatiserend en beschadigt het zelfbeeld. Andere getalenteerden weten hun stoornissen te compenseren, waardoor ze niet de hulp krijgen die nodig is. En dan zijn er hoogbegaafden die wel aan psychische stoornissen leiden en daarvoor worden behandeld, zonder dat zij of de behandelaar weten hoe sterk de samenhang is met hun creativiteit en intelligentie. Kijk op www.everyoneweb.com/MOOIBegaafd voor meer informatie.

Deze avond is georganiseerd in samenwerking met de Oudervereniging Pharos voor ouders van hoogbegaafde kinderen (afdeling Zwolle-Hoogeveen) en toegankelijk voor alle belangstellenden.

De lezing ‘Verborgen talent’ start dinsdag 5 februari om 19.30 uur in de Statenzaal van Bibliotheek Zwolle (Diezerstraat 80) en duurt tot ongeveer 21.30 uur. Entree: 6,00 of 3,00 (leden Pharos). Reserveren is mogelijk via www.bibliotheekzwolle.nl.

Gerelateerde Berichten

(Automatisch gegenereerd)

20 gedachten over “Misdiagnoses bij hoogbegaafdheid”

  1. Ik vind medicatie als ritalin in een hoop gevallen meer een manier om iemand rendabel te maken, dan dat het de persoon stimuleert om zich te ontwikkelen op een manier die bij hem of haar haar past. De afstand die groepen mensen tot de maatschappij hebben, zegt net zo goed iets over de positie van de maatschappij.

  2. Hmm, nooit geweten dat Ritalin dan op de intelligentie dan drukt? Hoe kan intelligentie dan verborgen blijven? Als iemand zonder adhd ritalin gebruikt zou dit averechts werken en direct merkbaar lijkt mij.

  3. Volgens de bijsluiter vermindert Ritalin de intelligentie van kinderen niet, 1steJohn. Niettemin is ook de volgende info van belang:

    AMSTERDAM – Ruim 40.000 Nederlandse kinderen met ADHD of een angststoornis of depressie slikken ritalin of prozac zonder dat bekend is hoe deze geneesmiddelen inwerken op jonge hersenen. Onderzoek moet nu aantonen wat de effecten zijn op het zich ontwikkelende brein.

    Ritalin en prozac beïnvloeden boodschapperstoffen (neurotransmitters) in de hersenen. Ritalin neutraliseert dopamine (onder andere betrokken bij concentratie) waardoor die langer actief blijft. Dit heeft een gunstige uitwerking op mensen met de aandachts- en concentratiestoornis ADHD.

    Minder verslavingsgevoelig
    Maar wellicht heeft het middel nog andere effecten op met name jonge hersenen. “We weten uit eerder onderzoek dat ADHD-patiënten die als kind zijn behandeld met ritalin minder vaak in aanraking komen met politie en justitie,” aldus radioloog dr. Liesbeth Reneman, leider van het onderzoek. “Ook blijken ze minder gevoelig voor verslaving. Wel is het mogelijk dat ze vatbaarder worden voor angststoornissen en depressies.”

    Zelfmoord
    Het medicijn prozac remt de heropname van een andere boodschapperstof: serotonine (onder andere betrokken bij geheugen en stemming). “Er zijn aanwijzingen dat jongeren die met prozac zijn behandeld kort na de behandeling impulsiever handelen. Misschien vergroot dat de kans op zelfmoord.”

    Medicijnen slikken waarvan de effecten op langere termijn onduidelijk zijn en voor een aandoening die je niet hebt, lijkt mij iig niet verstandig. Daarom is een goede diagnose belangrijk. De kenmerken van hoogbegaafdheid en autisme liggen dicht bij elkaar. Orthopedagogen en psychologen hebben niet allemaal evenveel kennis daarvan en verwarren het nogal eens. Daarom een heel goed initiatief, die lezing.

  4. Mee eens, dame. Ik vind dat tegenwoordig de verwijzers het zich het erg makkelijk maken om vooral kenmerken van ADHD en kenmerken van PDD-NOS en kenmerken van weet ik veel wat nog meer gebruiken om medicatiegebruik te verantwoorden, maar goed alles moet tegenwoordig snel en er moet een label op bv druk gedrag gezet worden….

  5. Klopt. Enkele jaren geleden heb ik een artikel gelezen waarin een hoogleraar vertelde dat een internationale groep deskundigen in Engeland bijeenkwamen om de lijst met eigenschappen te bepalen die wijzen op een dergelijke aandoening. Hij gaf aan dat er discussie was over 1 vraag die uiteindelijk werd toegevoegd. Op dat moment realiseerde hij zich dat er met toevoeging van die vraag tig meer mensen de diagnose zouden krijgen. Het is minder exacte wetenschap als weleens lijkt.
    Daarbij komt dat een diagnose soms ‘winst’ oplevert, bv voor scholen in de vorm van extra geld (rugzakje). Ouders zijn soms ook blij omdat ze het als een erkenning zien dat er echt iets aan de hand is met het kind. Best begrijpelijk, want het gedrag van sommige kinderen drijft hun omgeving (en daarmee het kind zelf) tot wanhoop. En er zíjn natuurlijk ook kinderen waarmee iets aan de hand is en die baat hebben bij medicatie. Maar de wel heel sterke toename van ADHD/PDD NOS/autisme-diagnoses roept wel vragen op. Bovenstaande lezing gaat daar niet over, maar gaat over het herkennen van hoogbegaafdheid en deze niet aanzien voor ADHD etc.

  6. De voordracht gaat over:
    1: de Overlap tussen HB-gedrag en Symptomen van diverse stoornissen
    2: de stand van zaken in de psychiatrie: onvermogen tot objectiviteit, en diverse andere zwakheden, van Jim van Os;
    waardoor het wijzer is om niet een diagnose aan te gaan, omdat die te voorbarig is. Hulp kan ook zonder de diagnose, en de grote labels zijn misschien geschikt voor een kleine restgroep.

    Psychiatrie is maar een visie op gedrag;je kunt het ook anders opvatten.

  7. Dame, hoewel ik het met je eens ben, denk ik dat de vragen ook vanuit een ander perspectief gesteld mogen worden. Ik denk nameijk dat de maatschappelijke verwachting zodanig veranderd is afgelopen jaren, dat bepaalde eigenschappen binnen het spectrum van gedrag opvallen, omdat ze niet aan sommige verwachtingen voldoen. Daarnaast is het zeer de vraag in hoeverre ons voedingspatroon hieraan bijdraagt. Genetisch gemanipuleerd voedsel zou autisme kunnen aanwakkeren, althans volgens sommige onderzoekers. Medicatie in dergelijke gevallen is dan sowieso niet de oplossing. In welke richting denk jij, wanneer e.e.a. Vragen oproept?

    Mooie slotzin van b.dewijn trouwens.

  8. @Mul, Een combinatie van voeding en de huidige passieve activiteiten waar kinderen/jongeren tegenwoordig meer voor kiezen kunnen denk ik zeker ook van invloed zijn. hetzelfde geld voor de invloed van tv, games etc.
    En ben je met je eens dat omgevingsfactoren en hoe welke eisen deze ana jou stellen een rol spelen in het vaststellen van de stoornis. De DSM IV is in het leven geroepen om te classificeren, maar in andere landen hebben ze een hele andere interpretatie van alle assen.

  9. Het lijkt er ook wel eens op dat je niet meetelt als je kind geen adhd, add, pdd-nos of wat dan ook heeft. Voor elke vorm van “afwijkend” gedrag moet een verklaring gezocht worden.

  10. Een aantal jaren geleden werd 1 van mijn kinderen op de lagere school op voordracht van een juffrouw er uit gepikt om een test te doen voor adhd. Zij kon niet erg goed met mijn zoon opschieten. Vanwege het stigma dat op een kind wordt gelegd heb ik het geweigerd. Het blijft je namelijk de rest van je leven achtervolgen. Het rapport reist mee van school naar school. Daarbij is het erg ongezond als een kind zelf ervan bewust wordt gemaakt dat hij zich in een bepaalde “uitzonderingspositie” bevindt. Dan kun je excuusgedrag krijgen, zoals ik met een stageloper meemaakte die dyslectisch was, die kon je niets meer zeggen, omdat hij nu eenmaal die aandoening had.
    Daarbij heb ik de indruk dat de school graag wilde dat ik de test liet doen omdat dit financieel voordeel opleverde.

    Inmiddels hij zich zonder alle toeters en bellen van een adhd test verder normaal ontwikkeld en blijkt dus zeer intelligent.
    Het is in een superefficiente maatschappij ‘niet handig’ als kinderen niet helemaal in het gelid lopen, maar los het niet op met medicijnen.

    Een van mijn andere kinderen werkt met gedragsgestoorde kinderen, haar ervaring is vooral dat (gebrek aan) opvoeding en geven van aandacht en liefde aan de kinderen een probleem oplevert.
    Gebrek aan aandacht leidt er ook toe dat de kinderen veel beeldschermuren maken, met alle gevolgen van dien.

  11. Idd, gebrek aan aandacht en opvoeding zijn versterkers en leiden tot meer achterstand op verschillende ontwikkelingsgebieden. Iemand met een ADHD en “een goed nest” heeft minder kans op bijkomende stoornissen.

  12. 1stejohn, dat klopt. Al moet ik zeggen dat een goed nest groter is dan alleen het gezin. Gezin staat hierin natuurlijk wel zeer centraal.

  13. @mul klopt, je wordt opgevoed, bijgeschaafd en bijgestuurd door omgang met anderen in een vereniging, sportclub, kerk etc.
    In ons geval was een goed nest mede de invloed van de evangeliegemeente waarin wij als gezin actief zijn.

Reacties zijn gesloten.