Zwolle – Hoe leer je een Keniaan een tweehonderd jaar oude boortechniek waarmee lokale Afrikaanse stammen hun eigen drinkwater omhoog kunnen pompen? Een uitdaging voor het project WellWishes van de Hogeschool Windesheim dat deze zomer lokale bewoners in Kenia wil opleiden om zelf duurzame waterputten aan te leggen. Het beoogde resultaat: ten minste twee putten die met behulp van een uitgekiende boortechniek worden aangelegd en onderhouden. Met dit concrete doel in het achterhoofd reizen volgende week drie studenten Civiele Techniek met twee medewerkers af naar Kenia.
Het belangrijkste instrument van de expeditie bestaat uit een FloFlo boorsysteem. Met deze boortoren kunnen de studenten een techniek demonstreren waarmee puur op basis van menskracht een put kan worden geslagen. Een nagenoeg onderhoudsvrij systeem waarmee de lokale bevolking in het noorden van dit Afrikaanse ontwikkelingsland wordt geholpen met een duurzame, schone watervoorziening. Het educatieve idee achter de Keniaanse expeditie beoogt dat de kennis om met dit systeem te werken, wordt overgedragen aan de lokale bevolking. Zo kunnen lokale stammen zelf verder met het aanleggen van putten.
Na landing op Nairobi gaan de boorsystemen en bouwmaterialen per landrover richting het noorden. De uiteindelijke plaats van bestemming is de Keniaanse plaats Ngurunit, op de grens van de Kaisutwoestijn. De hogeschool richt de blik voor dit kleinschalige project juist op dit soort dunbevolkte gebieden die vaak van buitenlandse hulp van grote ontwikkelingsorganisaties verstoken blijven. Die hulp kan juist in het grotendeels door nomadenvolken bevolkte gebied uitkomst bieden. In deze gebieden graaft de plaatselijke bevolking waterputten doorgaans met de hand. Door de rotsachtige grond kan het soms weken duren voordat er grondwater wordt aangeboord. Bovendien hebben deze open putten grote kans op vervuiling en instorting door rivierslib in het regenseizoen.
De boormethode die de Civiele Techneuten gaan toepassen, biedt een veel duurzamere oplossing. Via een hijstechniek wordt een boorkop op een driepoot opgehesen en met krachtige slagen de grond in gebeukt. Door de holle kop geregeld leeg te gooien, boort het systeem zich een weg door harde Afrikaanse rots. Dit levert dan een geboord gat van ongeveer 20 cm in diameter op waarin een PVC pijp wordt geplaatst. Op deze pijp wordt een handpomp gemonteerd. De keuze van een handpomp is ook een duurzame. Handpompen zitten simpel in elkaar en zijn gemakkelijk te onderhouden. Het alternatief, een waterpomp die draait op zonne-energie, zit ingewikkelder in elkaar en gaat doorgaans snel kapot. Kennis voor onderhoud en reparatie van deze systemen is vaak niet snel voorhanden. Meer info: www.wellwishes.nl
Ben zeer benieuwd of deze techniek tot een waterput leidt, en ik hoop voor deze mensen, in september ga ik naar ngurunit salato voor het afbouwen van de basisschool met Ayuda, ik zie en hoor dan van het behaalde resultaat.
Met vriendelijke groeten,
Frans Peeters.
Ben net terug uit Kenia Ngurunit Salato waar we de basisschool hebben kunnen voltooien door 2 klassen te bouwen met Ayuda.
Op zoek naar de pomp verraste me een gat onder de struiken met een soort ladder er in, had gehoopt een handpomp aan te treffen waar de mensen daar water uit konden halen.
Volgens Mobeko doen ze er niks mee, dat zou jammer zijn.
Krijgt het nog een gevolg, ik zie de lokale bevolking hier niet toe in staat.
Als ik het zo zie is het jammer met een valse hoop.
Ik hoop dat ik het verkeerd heb.
Met vriendelijke groet,
Frans Peeters.