Zwolle – De SP in Zwolle wil opheldering van wethouder van As (CU) over de opsporing van vaders van niet-erkende kinderen. De sociale dienst in Zwolle spoort mogelijke biologische vaders op van niet-erkende kinderen van wie de moeder uitkeringsgerechtigd is, zegt de SP maandag. Zwolle wil een deel van de uitkering verhalen op de vader.
De SP is niet tegen bijstandsverhaal, maar vind wel dat onomstotelijk vast moet staan dat iemand de biologische vader van een kind is. Het stadsbestuur wijst nu echter vaders lukraak aan zonder dat via een DNA-test onomstotelijk vast staat dat iemand de vader van een kind is. SP-fractievoorzitter Tjitske Siderius: ‘De SP is niet tegen het verhalen van een deel van de bijstandsuitkering op de vader van een kind. Het kan echter niet zo zijn dat de sociale dienst lukraak mannen aanwijst als zijnde de vader van een kind. Voordat iemand wordt aangewezen als biologische vader zou dit objectief moeten worden onderzocht. Deze loterij van de sociale dienst moet stoppen. Helaas brengt dit project ook veel alleenstaande moeders en hun kinderen in gevaar, omdat de sociale dienst niet schuwt om vuurwapengevaarlijke exen op te sporen en hen de verblijfsplaats van de moeder te onthullen. Het is pijnlijk om te zien hoe de spierballentaal van wethouder van As alleenstaande moeders en hun kinderen in grote onveiligheid brengt.’
De SP wil dat de regels per direct worden gewijzigd. Bij het opsporen van vaders van niet-erkende kinderen moet eerst onomstotelijk vast komen te staan dat iemand de vader is via een DNA-test. Daarna moet worden beoordeeld of opsporing van deze vader de moeder en de kinderen niet in gevaar brengt. Siderius: ‘Wethouder van As probeert voor de verkiezingen nog even stoer te doen met deze opsporingsmethode zonder naar de verstrekkende consequenties voor biologische vaders en moeders te kijken. Dit werkt verstoorde gezinssituaties in de hand.’
Zo is dat!
Ik vind dit sowieso heel dubieus. Een vader die zijn kind niet erkent, kiest er voor om volledig afstand te nemen van alle rechten, maar ook alle plichten. Je kunt niet eisen dat de biologische vader geld betaald, terwijl hij na verwekking geen enkele beslissing meer mag nemen over het wel of niet ter wereld laten komen van het kind.
vaak is er een reden waarom de vader niet erkend, dit moet eerst goed worden bekeken, zomaar een man aanwijzen als vader kan veel ellende opleveren niet alleen voor de man maar ook voor moeder en kind, wees voorzichtig met dit beleid.
Jasper is nog niet helemaal wakker.
Vuurwapengevaarlijke vaders???
Iedere dombo/macho kan blijkbaar vader worden en dan z’n hielen lichten.
Ook de moeder zou misschien wat krtitischer kunnen worden op met wie ze het bed deelt.
Er zou een opleiding en een examen moeten komen voor het verwekken van kinderen.
Onverantwoordelijk gedrag, en wie betaalt er weer???……
Te gek voor woorden toch?
Jawel suze, meer dan wakker, dit is een onderwerp dat mij zeer aan het hart gaat. Al vele jaren.
Erkent of niet, als een vader niet voor de kosten van de opvoeding betaald moet de samenleving het dan weer ophoesten ?
Dat is te makkelijk. Ouders zijn verantwoordelijk voor de opvoeding en de daarbij behorende kosten van een kind.
Als je oud genoeg bent om seks te hebben kun je daar ook over nadenken. We leven in Nederland en niet in Zuid-Amerika of Afrika.
@Erwin ik zie je punt, ik vind het ook lastig. Maar op dit moment kun je als vader niet na de verwekking hier een beslissing over nemen. De moeder wel. Daarom vind ik dat je als vader zou kunnen zeggen, dat je het niet erkend, en daarmee afstand doet van al je plichten EN rechten.
Simpel gezegd, als de moeder wel het kind, en de vader niet, dan is het daarna ook het ‘probleem’ van de moeder. Andersom als de vader het wel wil, en de moeder niet, heeft de vader pech, en zal het kind niet ter wereld komen. Ook niet prettig voor die vader.
De vader wil betalen maar de moeder wil geen DNA test. Het is toch van de zotte dat de moeder maar iemand uit de groep met wie ze het bed heeft gedeeld aanwijst als vader?
Mee eens suze, daar stond een verhaalvan in de stentor toch?
Klopt Mul!
Laat ze gewoon gaan werken. Ben je van alle gezeik af. Ze willen een kind dan ga je ook maar werken voor de centen . Wil je dat niet dan verbieden om een kind te krijgen klaar. Lekker teren op ander mans geld, lekker makkelijk. 9 van de 10 vaders mogen hun kind niet eens zien of zijn misbruikt door die wijven, omdat ze niet zonder die vent kunnen en denken dat ze dan bij hun blijven. Vaders worden altijd zwart gemaakt als het om dit punt gaat, ga ik de moeders eens screenen voordat je wijst na een ander. Moeders willen geld vangen voor niks doen, maar ondertussen mag de vader het kind alsnog niet zien of ze nou mee betalen of niet.
De moeder heeft in zo’n geval niks te willen….
Japser, je betoog klinkt een beetje als het ouderwets “wie het krijgt mag het houden”.
Ik denk dat elk geval een eigen verhaal heeft en dat je dus alle gevallen op zich moet beoordelen. Soms is de vader iemand die zijn verantwoordelijkheid probeert de ontlopen, soms heeft de moeder de vader erin geluist en soms is het nog weer anders. Dat de gemeente verhaal haalt op de medeverantwoordelijke van het ontstaan van een kind, vind ik logisch. Ook dat bij twijfel DNA-onderzoek uitsluitsel moet geven.
@Dame, je hebt gelijk, dit soort zaken liggen vaak genuanceerder dan wij hier op wlz menen te kunnen becommentariëren.
Maar dat het kind meestal de dupe is en de gemeenschap voor de kosten opdraait is wrang, en daar probeert wethouder van As klaarblijkelijk wat aan te doen, denk je ook niet?
Ja, dat denk ik ook, Observer. Mensen moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun daden, ook in dit geval. Een bijdrage van de vader is redelijk. Dan moet wel onomstotelijk vaststaan dat het echt de vader is. En ik snap dat sommige mannen dan ook echt vader willen zijn, dus een omgangsregeling.
Wat als de vader een zaaddonor is?
Mag hij dan ook voor de kosten van de moeder opdraaien als hij in alle vertrouwen zijn zaad gedoneerd had voor mensen die moeilijk kinderen kunnen krijgen?
Of is dat wel de grens?
Marrianne:
http://www.spitsnieuws.nl/archives/binnenland/2013/08/zaaddonor-moet-ook-alimentatie-dokken
@Marrianne, Overal heb je een vergunning voor nodig, zelfs om je hengeltje een uurtje in het water te mogen hangen maar over niets is zo weinig wettelijk geregeld als over het op de wereld zetten van kinderen.
Iedere man en iedere vrouw, al hebben ze het IQ van een spruitje mogen zoiets belangrijks als een kind op de wereld zetten zonder een “bewijs van geschiktheid” uitvoeren.
In mijn visie is ook een zaadonor een bewuste verwekker van menselijk leven, dus ook die heeft verantwoordelijkheden toch?
Mul, 50 zaaddonoren in enkele jaren in Maastricht met een moeder die bijstandsgerechtigd is. Ik vind dat erg veel.
Ik hoop wel dat deze man miljonair is :):
Het lijkt me niet haalbaar. Je kunt het vaderschap alleen bewijzen (dmv een dna-test) met medewerking van zo’n mogelijke vader. En die test is simpelweg niet af te dwingen. En als je het vaderschap niet kunt bewijzen dan kun je een uitkering niet gaan verhalen. Iedere rechter veegt zoiets meteen van tafel.
@Observer: “bewuste verwekker van menselijk leven” in de zin dat hij er juist vanuit gaat dat er (naar mijn idee terecht) voor hem verder geen verantwoordelijkheden liggen. Waarom zou iemand anders anoniem zaaddonor worden? Als je (vrijwillig) denkt iemand te helpen en vervolgens met een maandelijkse rekening wordt geconfronteerd dan lijkt me het animo voor anoniem zaaddonorschap niet zo groot meer.
Helaas, ribo, helaas. Enige tijd terug stond er een artikel over een man uit Rotterdam die zonder dna-test gedwongen moest betalen. Hij wilde die test wel, maar de moeder niet. En hij moest gewoon betalen.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3489398/2013/08/09/Steden-eisen-geld-biologische-vader-voor-onderhoud-kind.dhtml
Dame, tja, hoge bomen vangen veel wind natuurlijk…
Maar serieus, ik vind het allemaal wel erg absurd;)
@Dame: zoals het artikel duidelijk maakt heeft de persoon in kwestie zich niet verweerd.
@Dame @Observer jullie zeggen beiden dat anderen genuanceerder moeten zijn, maar ook dat de vader (indien bewezen) zijn verantwoordelijkheid moet nemen.
En dat is nu juist mijn punt, als de toekomstige vader zijn verantwoordelijkheid wil nemen in de vorm van abortus, kan dat alleen als de moeder dat ook wil. Dus gelijk vanaf het begin zijn de rechten van de vader in het geding. In die gevallen vind ik dus dat zijn plichten dan ook niet meer gelden.
@jasper, inderdaad in de praktijk zal het belang van de moeder altijd voor het belang van de verwekker gaan.
(ik wil in dit verband dan ook niet van “vader” spreken)
Misschien moeten we vaststellen dat onze zogenaamde moderne beschaving op dit soort ouderschapsvormen en kindschap constructies nog geen echt antwoord heeft?
Niet mee eens, Japser. Uiteindelijk is de (fysieke) impact van een zwangerschap voor de vrouw veel groter dan voor de man. Het “baas in eigen buik” geldt voor mij nog steeds voluit. Een keuze voor een abortus is een zware emotionele beslissing. Je mag iemand niet dwingen daartoe. Als de vrouw besluit er niet toe over te gaan, ontslaat dat de verwekker niet van zijn verantwoordelijkheden. Daar had hij (en zij) eerder over moeten nadenken.
Observer, ik denk dat dat antwoord ook niet bestaat. De natuur had er in principe een antwoord op, totdat we dat niet meer accepteerden.
@Mul, dat ben ik geheel met je eens.
Helemaal met u eens dame. Vond het ook maar een heel vreemd verhaal van japser. Hoe kan de vader nu zijn verantwoordelijkheid nemen in de vorm van abortus? De vrouw pleegt dan abortus, de man niet! En net wat u zegt, baas in eigen buik. En de vader had maar na moeten denken inderdaad. Er zijn altijd nog twee mensen voor nodig om een kind te verwekken.
Voor de daad denken en beslissen twee mensen, tijdens ook. Daarna heeft de man pech. Ik snap dat de beslissing tot abortus bij de vrouw ligt, omdat het voor haar inderdaad de fysieke en geestelijke impact heeft. Daarom vind ik het ook een hele moeilijke kwestie. Maar dat de vrouw na de daad de enige is die volledige zeggenschap heeft (baas in eigen buik) en de man helemaal niks meer, dat vind ik krom.
@Japser
Of er voor de daad altijd eerst goed nagedacht wordt, daar heb ik mn twijfels bij hoor.
Maar als de vader vanaf de verwekking altijd aangetoond heeft een goede liefhebbende vader voor z’n kind te willen zijn, dan vind ik inderdaad dat hij ook bij de opvoeding niet zomaar aan de kant gezet kan worden.
@Observer ja ok, ik bedoelde meer dat je dan die kans hebt. Helaas wordt die kans nauwelijks benut 😉
En inderdaad, dat ook nog eens, zelfs al wordt het kind geboren, dan nog is het redelijk makkelijk om de vader te verstoten.
En dat vind ik dus raar/vervelend. Je hebt als man wel alle plichten, en nauwelijks rechten.
@japser en Observer. Het is inderdaad triest dat er veel gevallen zijn waar de vader (soms de moeder) na de geboorte of na een echtscheiding het contact met hun kinderen wordt onthouden. Buiten ouders die een gevaar zijn voor hun kinderen, is het voor de ouder die buitenspel wordt gezegd onverteerbaar, maar is het voor de kinderen in kwestie ook tragisch. Helaas staat het belang van het kind lang niet altijd voorop.
@Dame dat zou wat mij betreft altijd voorop moeten liggen. Maar dat gaat vaak al fout tijdens de beslissing om aan kinderen te beginnen. Wat in principe al een egoïstische stap is.
Och Japser, vanuit bepaald perspectief klopt dat wel, maar hetzelfde kun je zeggen over het besluit om ze niet te nemen. In die zin een vrij nietszeggende aanmerking.
Inderdaad een niets zeggende opmerking van dhr japser. En waarom ligt dit onderwerp je zo zeer aan het hart en dat al jaren? blijkende uit je reactie van 18 nov 12.00 uur. Dat vraag ik me nu echt af. Zelf ervaring mee of wat? Leg uit a.u.b. Vooral omdat je er zo op in gaat vanuit de mans persoon zijn kant. Ben benieuwd.
@Dame ik zie wel degelijk een verschil, bij het wel nemen van kinderen, belast je die kinderen wel met jouw egoïsme, hoe goed dat dan ook uitpakt in de praktijk. Dat heb je niet als je er voor kiest om niet aan kinderen te beginnen. Zeker als je er niet aan begint, omdat je denkt dat de wereld de komende jaren steeds minder rooskleurig zal zijn.
@Benjie gelukkig heb ik er geen praktijkervaring mee. Maar juist omdat ik zelf pertinent geen kinderen wil, is het wel iets wat mij bezig houdt. Gehele onthouding is de enige manier om echt veilig te zijn, maar dat gaat mij te ver. Dus het is iets wat potentieel in mijn toekomst ligt. Dat is mijn persoonlijke band met het geheel. Daarnaast vind ik dat er veel te vaak over de rechten van een man heen wordt gestapt, daar mag best wel eens wat over gezegd worden.
Jouw keuze, Japser, is zeker te respecteren. Het is goed na te denken over de wereld waarin je kinderen zet. Voor veel mensen zijn kinderen vanzelfsprekend vanuit een diep gevoel. Naast jouw opvatting zou je kunnen zeggen dat vanuit maatschappelijk oogpunt deze mensen juist goed bezig zijn, omdat zij ervoor zorgen dat de wereld draaiend wordt gehouden. Er is zoveel meer over beide perspectieven te zeggen.een negatieve connotatie als ‘egoïsme’ is daarin te gemakkelijk.
Ik hoop voor jou dat je vriendin er hetzelfde in staat en blÃjft staan. En voor haar hoop ik dat jij niet ooit besluit om – als het voor haar te laat is – met een nieuwe vriendin een andere keuze te maken. Ook dat komt regelmatig voor. Heel zuur voor de eerste vriendin.
@Dame meer kinderen op de wereld, terwijl we het nu al leegzuigen met 6 miljard teveel mensen is vanuit een maatschappelijk oogpunt alleen op de korte termijn (“ik wil dat er wel iemand aan mijn bed staat als ik oud ben”) verantwoord.
En ja, kinderen nemen is egoïstisch. Noem mij anders maar een paar redenen waarom je het voor het kind zou doen?
Ik begrijp Japsers standpunt en z’n bezorgheid wel een beetje.
De vervuiling van de aarde heeft zeer zeker met overbevolking en negatief consumptiegedrag te maken.
Maar het kan ook minder resoluut door gewoon een beetje aan geboortebeperking te doen. Bijvoorbeeld niet meer dat twee kinderen per gezin, dat is in de vorige eeuw al eerder gedaan.
De samenleving moet wel door kunnen draaien nietwaar?
We moeten niet teveel afhankelijk willen worden van buitenlandse arbeidskrachten.
Je kunt je kinderen opvoeden om onderdeel te zijn van het probleem, maar ook om ze onderdeel te laten zijn van de oplossing. Het ontwijken van het probleem om maar geen kinderen te willen, is nog geen oplossing van het probleem.
Dat het hebben van kinderen egoïsme is, is natuurlijk flauwekul. Wie kinderen heeft (en investeert in een goede opvoeding), weet dat je een groot deel van je eigen plezier en tijdsinvulling moet wegstrepen in het belang van je kinderen. Als je terug redeneert, is elke keuze min of meer gekoppeld aan het tevreden stellen van je eigen gevoel. Zo kan 100% altruïsme bijvoorbeeld niet bestaan. Het dichtst in de buurt van altruïsme komt het verlangen om een ander mens gelukkig te maken, daarmee ruimte te geven aan die ander. Dat is wat je als ouder in een gezonde situatie nastreeft en praktiseert. Dat is dus minder egoïstisch dan de keuze om geen kinderen te willen, dat gaat immers slechs uit van een problematische wereld, waarvan je vooral zelf de vruchten wilt plukken.
@Mul daar ben ik het zo niet mee eens, maar goed, dat is jouw mening. Jammer dat je mijn mening, die ik toch redelijk onderbouw, als flauwekul bestempeld.
Het probleem dat ik zie (gebrek aan grondstoffen, drinkwater en voedsel) kun je niet oplossen door kinderen te nemen. Misschien dat er iemand tussen zit die DE oplossing heeft, maar de kans is klein en de rest draagt bij aan het probleem.
Nog een keer het egoïsme gedeelte: een kind kiest er niet voor om geboren te worden. Dat is een keuze en (vaak) een wens van de ouders. Omdat ZIJ een kind willen.
Ik bestempel je mening niet als flauwekul, een uitspraak ervan.
Het verhaal over kinderen die niet kiezen, vind ik doorgeschoten. ’t is allemaal filosofisch, maar praktisch niet steek houdend ‘Een kind kiest er niet voor om geboren te worden.’ Een kind dat niet bestaat koos er ook niet voor om niet geboren te worden. Dat is net zo goed een besluit van de de biologische drager van zijn of haar levenspotentie. Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Mocht je het antwoord willen vinden of een kind er voor had gekozen, dat kan niet. Een kind dat nog niet bestaat kiest niet. De enige manier om hier handen en voeten te geven , is om terug te redeneren door onderzoek. Wanneer het grootste gedeelte van de mensen aangeeft ongelukkig te zijn en liever niet bestond, pas dan zou je kunnen aanvoeren dat het kind er niet voor koos. Ik denk echter dat, gezien het verlangen van de overgrote meerderheid om te overleven, dat de meesten er achteraf wel degelijk voor zouden kiezen om geboren te worden. Dus doordat iemand geen kind wil, ontneemt diegene een kind de kans om geboren te worden terwijl dit kind dit waarschijnlijk wel had gewild. Dit omwille van het feit dat de ouder n potentie dit niet wil. Dat is ook bepaald geen vorm van altruïsme.
Daarbij: Je kunt je afvragen wat er erger is. Dat de mensheid voort bestaat met een risico om zichzelf om zeep te helpen, maar met de kans om te leren en te verbeteren. Of dat de mensheid omwille van doemdenkerij een voorschot neemt op het ongeluk en er nu alvast een punt achter zet…
@Mul niemand zet er een punt achter. Alleen denken sommige wel wat verder en zien in dat ernstige geboortebeperking geen overbodige luxe is.
En je hele filosofische verhaal is leuk en aardig, maar gaat voorbij aan het punt dat ouders een kind nemen voor zichzelf, niet voor het kind. Want op dat moment is het kind niet aanwezig om daar een besluit over te nemen.
Exact, het kind is niet aanwezig, bestaat dus niet. Dus aan wiens keuze gaan ouders dan nu eigenlijk voorbij? ……Je argument is dus simpelweg niet relevant. De enige die die keuze kunnen maken, zijn mijn vrouw en ik. En als je niet kiest, kies je voor niets. Dat we hiermee een onmogelijk te maken keuze van een niet bestaand persoon passeren, vind ik nu niet bepaald een reden om mij als ouder egoïstisch te voelen.
Hier ben ik het wel mee eens. Een geboortebeperking zoals in China, vind ik te resoluut. Ik denk wel dat het goed is om als ouders te beseffen dat je wel degelijk een verantwoordelijkheid hebt naar de samenleving. Wanneer iemand besluit om bijvoorbeeld 5 of meer kinderen te willen, dan vind ik het argument dat er nogal veel mensen zijn op deze wereld terecht.
n ons geval dan he, niet in het algemeen:P
Japser, gelukkig voor jou dachten je ouders niet zo erover toen ze aan een kind begonnen. Helaas zou ik haast zeggen:P. Jou ouders zijn in jou ogen ook egoistisch bezig geweest als ik jou meningen zo lees.
Mijn ouders hebben er ook goed over nagedacht, en getwijfeld. Gelukkig voor mij is dat anders gelopen ja. En ze waren ook egoïstisch, hebben ze ook gezegd.
Overigens zou ik graag je excuses ontvangen voor die zinloze doodsverwensing, ook met knipoog-smiley slaat het nergens op, en is het ook nog eens een zieke k*topmerking.
Goh wat zeiden je ouders :sorry dat we zo egoïstisch waren dat we jou op de wereld gezet hebben? En sorry hoor, als je dit al een doods verwensing noemt. Beetje sarcasme is jou totaal vreemd. s*kkel.
@Japser, mijn reactie komt in hoofdlijnen neer op wat Mul erover schrijft. Ik ga zijn sublieme redenering dus niet overdoen. Wat ik wel als ontboezeming wil zeggen is dat ikzelf heel lang net zo heb gedacht als jij, met dezelfde argumentatie. Het doemdenken is van alle tijden. En dan komt er een dag dat je opeens verlangt naar een kind. Geen rationele overweging, maar vanuit een gevoel. Zou je er alleen rationeel over denken, dan begint niemand eraan, want je bent nooit meer zonder zorgen. Ik ervaar mijn kinderen als een enorme verrijking van mijn leven. Dat was geen motief vooraf.
@e.woud Jammer dat een aardige discussie op deze wijze ontaardt. Ik ervaar je opmerking ook niet als sarcasme, maar als een flauwe aanval onder de gordel op Japser. Nergens voor nodig.
@Dame dat heten hormonen 🙂 Gelukkig maar, anders was dat hele voortplanten en je kinderen in leven laten nooit goed gekomen.
😀 Ja, Japser, ik wilde de biologie niet meteen in de strijd werpen, maar je hebt gelijk dat hormonen de fysische oorzaak zijn van die kinderwens. Niettemin blijft het een beslissing van “God zegene de greep” (zonder hiermee een nieuwe discussie op te willen werpen ;)).
Ik vind het in een woord belachelijk
Tegenwoordig bepaald de moeder wat ze willen. Dit geld in veel gevallen en de vaders mogen betalen.. Zij mogen bepalen of de vaders mee mogen werken met het ouderlijke gezag
Dus de vaders hebben bijna niets meer in te brengen
Weigeren moeder gezamenlijk ouderlijk gezag
Wilt u als vader gezamenlijk gezag maar is de moeder het hier niet mee eens? Dan kunt u het verzoek niet doen. Wel kunt u nog naar de rechter om te vragen het gezamenlijk gezag toch toe te kennen. Hiervoor heeft u een advocaat nodig. Ook moet u het kind hebben erkend
Zo tegen woordig, bepalen moeders in veel gevallen, wat ze willen, en dat geld in veel gevallen zo, en dan mag de vader betalen of hij wil of niet, soms zijn er redenen waarom een moeder, niet meer, bij de vader is, of andersom, maar de vader trekt toch altijd aan het korte eind, dus laat die alleenstaande moeders gaan werken, ze krijgen al genoeg toegeschoven, door de belasting en zij zelf willen, in veel gevallen zelf bepalen, hoe ze het kind op willen voeden, dus ik zeg, maar zo,,, wie zijn kont verbrand, moet ook op de blaren zitten
Weigeren moeder gezamenlijk ouderlijk gezag
Wilt u als vader gezamenlijk gezag maar is de moeder het hier niet mee eens? Dan kunt u het verzoek niet doen. Wel kunt u nog naar de rechter om te vragen het gezamenlijk gezag toch toe te kennen. Hiervoor heeft u een advocaat nodig. Ook moet u het kind hebben erkend
De regering komt zelf allemaal met regels. Die het voor vaders moeilijk maakt.
Dit is mijn mening, het klopt echt niet.
Heb medelijden met de vaders, die wel betrokken, willen zijn bij de opvoeding en niet mogen,, maar wel moeten gaan betalen