Zwolle – "Alle asbest is uit het gebouw en de slopers staan op het punt van vertrek." Het gebouw aan de Zeven Alleetjes is tot op het casco gestript en inmiddels is bouwbedrijf Salverda met de opbouw begonnen. In het gebouw van de Stadkamer is tot twee keer toe onverwacht asbest aangetroffen, wat tot grote vertragingen en extra kosten heeft geleid, maar op dinsdag 28 juni konden wethouder Jan Brink en Astrid Vrolijk, directeur van de Stadkamer opgelucht het officiële startschot geven voor de opbouw.
In witte lange jassen en met een groene veiligheidshelm zetten de directeur en wethouder de boormachine in een muur van het gebouw om te markeren dat de inrichting nu kan beginnen. Wethouder Brink kan zich zijn eerste dag als wethouder van Zwolle nog goed herinneren. Op de agenda van B&W stond één agendapunt van hem: voorstel Stadkamer, zonder te weten dat dit voor hem een hoofdpijndossier zou worden. "Maar nu kan de blik naar voren," volgens Brink en kan met de opbouw en inrichting van het gebouw worden begonnen. De gemeenteraad was maandagavond 27 juni akkoord gegaan met een garantstelling aan de Stadkamer van euro 900.000,- zodat de Stadkamer een lening kan aangaan voor inrichtingskosten. Zonder deze garantstelling zou de Stadkamer niet in staat zijn de inrichting te financieren. Eerder had de gemeente al een bijdrage van euro 350.000,- toegezegd. De Stadkamer verwacht met crowdfunding en sponsoring niet dit gehele bedrag nodig te hebben.
Astrid Vrolijk en haar team zijn al volop bezig met de voorbereiding van de inrichting "van, voor en door Zwollenaren." Vorige week hadden studenten van Cibap en Deltion hun eerste ontwerpen laten zien, die straks een plaats krijgen in het gebouw. Astrid Vrolijk is erg enthousiast over deze bijzondere ontwerpen. Maar er is meer hulp nodig vanuit de Zwolse samenleving. Vrolijk kondigde alvast aan dat er na de vakantieperiode actief gezocht zal gaan worden naar "Steunpilaren" en "Stadkameraden" om "ons te ondersteunen met de inrichting."
Onderin het gebouw is nog een loodzware metalen schuifdeur aanwezig als onderdeel van de voormalige atoomkelder. Deze schuifdeur blijft als herinnering aan de historie van dit pand aanwezig. Het gebouw is tientallen jaren geleden gebouwd door NV IJsselmij, het toenmalige energiebedrijf van de provincie Overijssel. Veel strategische overheidsgebouwen waren tijdens de Koude Oorlog van een atoomkelder voorzien. In de kelder van de Stadkamer komt de kinderafdeling.
Een deel van het betonnen plafond van de kelder is uitgezaagd en dat is ook gebeurd met de overige vloeren van de bovenliggende verdiepingen, waardoor vanuit de kelder de bovenramen in het dak van het gebouw zijn te zien. Hierdoor wordt een vide gerealiseerd, waarbij op elke verdieping uitzicht op de andere verdiepingen ontstaat.
Aan de kant van de Zeven Alleetjes wordt een nieuwe zaal gebouwd, waarvan de muren inmiddels zijn opgetrokken. In deze nieuwe zaal zal een podium worden gebouwd voor theater, film en muziekvoorstellingen. Vanaf de wegkant staat deze gesloten "blokkendoos" in fel contrast met de "roestbak" ernaast. Daartussen de ingang naar de begane grond, waar de receptie, keuken en café komen. Deze ruimte heeft ook een ruime achteringang vanaf de parkeerplaats aan de Burgemeester van Roijensingel. Jarenlang vonden de Zwollenaren de "roestbak" één van de lelijkste gebouwen van Zwolle tussen de herenhuizen en villa’s aan de deftige Burgemeester van Roijensingel.
Bouwbedrijf Salverda heeft op de eerste en tweede verdieping van het gebouw inmiddels de oude raampartijen vervangen en ook de eerste wandbetimmeringen aangebracht. Door de grote ramen en vide ontstaat er een open en licht gebouw met aan de voorkant een fantastisch uitzicht op de stadsgracht en Potgieterssingel. Maandag 28 juni was vanuit de "roestbak" ook goed de "onzichtbare brug" te zien, die vorige week door bouwbedrijf Salverda was gebouwd; hetzelfde bedrijf dat bouwt aan de nieuwe Stadkamer.
Hennie Vrielink
Reporter Weblog Zwolle
Wanneer is de oplevering gepland ?
Of liever, de opening ?
Het blijft toch jammer dat bij een gemeente die pretendeert een cultuurhistorisch ‘hart’ te hebben, dat aan de prachtige Burgemeester van Roijensingel met de vele statige villa’s uit het einde van de 19de eeuw en recht tegenover het historische centrum, en waarbij dit gebouw overduidelijk de lelijke puist is aan deze singel (ook het pand van Tempo-Team tegenover de Sassenpoorterbrug mag van mij plat), dat er dan wordt gekozen om dit pand grotendeels te behouden en dat er zelfs nog een lelijke vierkante doos tegenaan wordt gebouwd, ik blijf het nog steeds onbegrijpelijk vinden!
Het zal uiteindelijk best wat knapper worden dan hoe het was, maar ik blijf het een gemiste kans vinden, deze plek had echt wat beters verdient dan een roestige miskleun vind ik.