Persbericht Fractie Jurgens :
Met enthousiasme en passie ben ik in maart 2014, met voorkeursstemmen, gekozen en begonnen als raadslid voor onze mooie stad Zwolle. Wellicht wat naïef en ook nog onervaren ben ik er met heel mijn hart ingegaan. Het eerste jaar heb ik als waanzinnig ervaren. Het was indrukwekkend, leerzaam en mooi, maar ook lastig en een vakgebied met een bijzondere werkwijze. Helaas bleek vanaf het tweede jaar mijn gezondheid een spelbreker. Medio juni 2015 werd ik, nadat ik al langere tijd niet in orde was, ernstig ziek. Deze ziekteperiode loopt tot op heden door. Ondanks pogingen van mijn kant om, zowel voor als achter de schermen, toch weer aan het werk te gaan, bleef mijn gezondheid eisen om (weer) te stoppen. Mijn wil en doorzettingsvermogen wonnen het niet van mijn zieke lichaam.
Met afschuw heb ik vervolgens begin juli de berichtgeving omtrent mijn persoon gevolgd. Deze berichtgeving, op gang gebracht door de JOVD, met aanmoediging van de VVD en tot in het bizarre opgepakt door de Stentor, heeft mij diep geraakt en ernstig gekwetst. Deze heftige periode heeft mijn gezondheid geen goed gedaan. Vooral het onbegrip heeft mij verbaasd. Ook de wijze van de publieke suggestieve berichtgevingen vond ik respectloos en ongepast. De stress hiervan is zeer waarschijnlijk de oorzaak van mijn nieuwe lichamelijke gezondheidsproblemen welke mij een grote stap terug hebben gezet in de tijd. Zoals afgesproken kom ik nu, eind augustus, met deze update. Tot mijn verdriet en teleurstelling geeft mijn gezondheid mij geen andere keuze dan het indienen van mijn ontslag per 1 september 2016.
Ik ben tot deze keuze gekomen om de volgende redenen;
1) Mijn gezondheid was en is mijn prioriteit. Helaas laat deze het niet toe om op korte termijn (in 2016) weer te kunnen functioneren als raadslid.
2) Mijn aanwezigheid als raadslid is vanaf maart 2014 tot heden rond de 60%. Mijn streven was dat ik dit kon uitbouwen naar 70%, eventueel 80% in de resterende raadsperiode. Mijn gezondheid zal dit niet toelaten, waardoor ik naar mijn gevoel tekort zal schieten als raadslid. Het raadswerk vergt tijd en deze tijd is mij niet gegeven
3) Het onbegrip van het onzichtbaar (chronisch) ziek zijn. Een VVD die in de media beweert dat ik de zetel behoudt puur voor het geld of uit rancune (walgelijk), een PvdA die het onhandig noemt dat ik op het terras zit met een vriendin (alsof chronisch zieken alleen maar binnen mogen blijven) en het door de overige raadsleden niet opkomen voor een ziek mede-raadslid heeft mij verbaasd, verrast en gekwetst. Juist de politiek zou moeten zorgen en openlijk moeten opkomen voor chronisch zieken. Er zijn in Nederland 5,3 miljoen chronisch zieken. Het zou onacceptabel moeten zijn dat een chronisch ziek iemand (online) gepest wordt. Het uiten van onbegrip (in het openbaar) is niets meer of minder dan pesten.
Terugkijkend op mijn raadsperiode geeft mij een dubbel gevoel. Het politieke spel lag mij (nog) niet. Ook het zijn van een publiek persoon waardoor het blijkbaar geoorloofd is dat mensen van alles zeggen, inclusief leugens, is mij zwaar gevallen. Maar het heftigste is het ziek zijn. Het niet hebben van controle over je lichaam. Dat is hard. Als je daardoor ook nog eens gedwongen wordt keuzes te maken die je liever niet wilt maken dan komt dat dubbel zo hard aan. Dit is zo’n keuze.
Toch kijk ik ook terug met trots. Ontzettend trots ben ik op de oplossingen die ik heb kunnen regelen voor vraagstukken van inwoners van onze mooie stad, ook ben ik trots op alle persoonlijke stemmen. Met voorkeurstemmen gekozen worden is een eer. Nogmaals bedankt daarvoor, stemmers. Trots ben ik verder op alle betrokkenen, zoals de medewerkers van de griffie. Zelden heb ik zo fijn samengewerkt met een groep professionals, want dat zijn ze. Daar wil ik ze ook graag, bij deze, voor bedanken.Tot slot wil ik laten weten dat ik een toekomstige maatschappelijke terugkeer niet uit sluit. Mijn passie voor onze stad is groot en links of rechtsom zal ik mij altijd blijven inzetten, dus wie weet wat de toekomst brengt. Maar voor nu ligt mijn focus op mijn herstel.
Ik wens de raad en B&W alle succes en wijsheid toe voor de nog resterende termijn van 1,5 jaar.
Met vriendelijke groet,
Britt Jurgens
Dat kan ik me helemaal voorstellen, Britt Jurgens. Raadsleden zijn vrij te bejagen wild, lijkt weleens. Wanneer het om politiek keuzes gaat (zoals die van jou om in de raad te blijven zitten na de breuk met Swolwacht) is een discussie prima, maar de laatste aanvallen leken op een persoonlijke vendetta. Beterschap.
Goed dat ze weg is. Met mijn voorkeurstem voor haar is niks gedaan. Ze was er nooit. En hoe kun je op vskantie gaan, terwijl je ziek bent?
Groot respect voor Britt. Ernstig ziek zijn (Mustafa!!) en dan zo bejegend worden door collega’s en de krant, dat kan niet. Dat zou je zelf ook niet willen.
Britt had dit veel eerder goed en duidelijk kenbaar moeten maken, dan was haar veel ellende bespaard gebleven.
Tuurlijk, pak de slachtofferrol maar. Wat deze dame doet is boos vingerwijzen naar anderen en totaal geen zelfkritiek over op z’n minst ongelukkige communicatie. Vraagje Britt: als je wel op een terrasje kunt zitten en met je vriendje vakantie kunt vieren, HOE ‘ chronisch’ ziek ben je dan echt?
ach edje, jij hebt blijkbaar geen idee wat chronisch ziek kan zijn. Ik hoop dat jou dit niet overkomt, maar als jij in zo’n ongewenste situatie zou komen, ga jij natuurlijk niet op een terras zitten; laat staan op vakantie,
Want daar zou je zo maar van kunnen genieten….