Midwinterhoorn schalt over de schilderswijk

Passanten keken zondagmiddag wel even raar op toen ze midden in het stadsbeeld aan de Hobbemastraat opeens twee Midwinterhoornblazers aan het werk zagen. Het geluid werdt voortgebracht door een tweetal geoefende Midwinterhoornblazers, het Zwolse echtpaar Kuiper. Met deze mysterieuze klanken werden belangstellenden voor een Midwinterviering, geheel in de geest van de Midwinterviering onthaald.


De Midwinterviering was een initiatief van de nieuwe werkgroep “Omphalos-Zwolle” wat staat voor ‘Open vindplaats voor Natuurreligieuze Levensoriëntatie en Spiritualiteit’. Pastor Wil Koolhof verzorgde zondagmiddag aan Het Hobbemahuis Zwolle’s éérste natuurreligieuze evenement, zo’n 50 belangstellenden volgden daar de Midwinterviering, een eerbetoon aan de elementen van moeder natuur en de innerlijke mens.

Met het blazen op de Midwinterhoorn – een gebruik dat volgens traditie enkel plaats vindt in de periode tussen de eerste zondag van Advent en Driekoningen – is een geschiedenis gemoeid welke teruggaat tot ver in de Middeleeuwen. De volksoverlevering spreekt dan van het zogenaamde “stormblazen” in voorchristelijke tijden en dan voornamelijk op het platteland. Oorspronkelijk werd dat “stormblazen” in verband gebracht met de herfst- en winterstormen waarin men het onder aanvoering van de god Wodan, door de lucht stormen van de geesten van overledenen meende te beluisteren. Het blazen op de Midwinterhoorn omstreeks de kortste dag van het jaar, werd daarom gezien als een “magisch” verweer tegen dat af- en aanstormen van de geestenwereld.  Meer informatie hier. 

Gerelateerde Berichten

(Automatisch gegenereerd)

15 gedachten over “Midwinterhoorn schalt over de schilderswijk”

  1. ik kom uit twenthe en dat stormblazen is onzin. zie wikipedia :Het gebruik zou volgens de algemene opinie zijn oorsprong in de Germaanse joelfeesten, de feesten die zich afspeelden rond de midwinter-zonnewende (21 december). De voorloper van de midwinterhoorn, de ossenhoorn, werd rond die tijd geblazen om de God Odin of Wodan te helpen bij zijn jacht op de wolf Fenrir, die de zon verslindt waardoor het altijd donker zal zijn. Als Wodan er in slaagt de Fenrir te verjagen, dan zou het licht terug kunnen komen.

  2. hartstikke leuke aanvulling Joppie; jij refereert met betrekking tot het Midwinterhoornblazen aan een overlevering die in feite nog verder teruggaat in de tijd en bijna direct is terug te voeren op de Noordse mythologie zoals te vinden in de IJslandse Edda. Net als in de latere Middeleeuwen is er in de volksoverlevering sprake van een “Wilde Jacht” onder leiding van de god Odin ofwel Wodan.
    Dat er een uitbreiding van de voorstellingen daarbij heeft plaatsgevonden, zoals óók de gedachte dat onder aanvoering van Odin de geesten van de doden in het kielzog van zijn “jachten door het winterse zwerk” werden meegesleurd, blijkt onder meer uit de verbeelding daarvan door de Noorse kunstschilder P.N. Arbo.
    Op een, zeg maar gerust apocalyptische wijze, heeft hij de verzameling van de geesten der overledenen weergegeven in een schilderij die aan het bestaan van óók dat aspect van het volksgeloof rondom het Midwinterfeest weinig twijfel laat. Maar al die informatie is eigenlijk alleen maar gewoon leuk en interessant om te kunnen zien dat Midwinter omgeven was met gevoel voor kosmisch drama als weerspiegeling van een dieper gelegen menselijk bewustzijn, hoe dan ook afhankelijk te zijn van zoiets als een ‘lotsbestemming’ terzake van leven en dood. In die tijd waren er hartje winter nog geen supermarkten welke uitpuilden van industrieel gefokt, gekweekt en anderszins verkregen levensmiddelen. Nu worden we misschien dáármee doodgegooid..

Reacties zijn gesloten.