Zwolle – Tijdens het Stadsfestival is het genieten van de vele muziek- en theatermakers die op de verschillende podia optreden. Van livemuziek, theater, dans tot cabaret. Teveel om alles te zien en horen. Zaterdagavond een pareltje in de Dommerholtzaal van Odeon. De première van The Art of Walking van de jonge regisseur Tim Hammer (1989). Een muzikale ode aan onze benen. Of zoals Tim Hammer het aankondigde: “Stilstaan bij de voeten waarop je loopt.” Een productie van het Zwolse Kameroperahuis, dat jonge theatermakers een podium geeft om zich in hun vak verder te kunnen ontwikkelen.
The Art of Walking is een bijzondere voorstelling gebaseerd op het Japanse poppenspel, waarbij de fantasie van het publiek wordt geprikkeld. Op het podium hangen een drietal paar houten benen aan lange touwen. Ook hangt op het kale decor een grote trom. Als de spelers opkomen wordt eerst het zand op het podium voorzichtig en zorgvuldig aangeharkt alvorens het spel begint. Drie spelers op blote voeten pakken de houten benen, waarmee ze de loopbewegingen in gang zetten. De opkomende trommelaar begint ritmisch op de grote trom te slaan. Soms zachtjes en soms hard en indringend. De houten benen blijven lopen; de hele voorstelling door. Dan weer snel en dan weer langzaam. Soms krachtig en soms zoekend. Af en toe wordt er gezongen zonder woorden, maar meer klanken die doen denken aan het gezang van Boeddhistische monniken. Ook tijdens het geluid van een tropische onweersbui stappen de houten voeten voort.
Regisseur Tim Hammer heeft met de voorstelling een missie voor onze hectische maatschappij, waarin we maar blijven doorrennen: “In de vooruitgang heb ik het gevoel dat ik achterloop. Ik wil niet harder rennen om mee te kunnen doen, maar richt mijn blik op culturen en kunstvormen die de vertraging omarmen. Om de balans weer te vinden geloof ik dat we bijna letterlijk een stap terug mogen doen.” Het is de eerste voorstelling waarbij Tim als regisseur actief is. Als acteur en performer heeft hij al aan meerdere producties meegewerkt. Hij heeft op de podia van Noorderzon, Oerol en de Zwarte Cross gestaan. Voor The Art of Walking is hij in Japan geweest en kennis gemaakt met het poppentheater: “De inspiratie voor dit stuk komt uit een bergingshok in Japan. Ik was naar het land afgereisd om lessen te volgen in traditioneel poppenspel. In die vorm van poppenspel spelen drie mensen samen één pop.” Tim mocht met twee aan een kledingrek hangende, houten poppenbenen voor een spiegel in een berging eindeloos de loopbeweging nabootsen. Hier ontstond The Art of Walking.
